Η Οικογενειακή Συμβουλευτική γίνεται λαμβάνοντας υπόψη μια περισσότερο Συστημική – Ολιστική Θεωρία και Πρακτική. Αφορά και εστιάζει στις σχέσεις των μελών της οικογένειας και τα πρότυπα αλληλεπίδρασης που έχουν αναπτυχθεί – εγκαθιδρυθεί μεταξύ τους.
Φαίνεται η δυσκολίες ή ψυχο συμπτωματολογία ενός ή περισσοτέρων μελών να αντανακλά κάτι από την δυσλειτουργία της οικογένειας και να έχει και έναν ψυχολογικό λόγο ύπαρξης. Στόχος η κατανόηση και η πιθανή τροποποίηση αυτών των δυσλειτουργιών, η διαφορετική τοποθέτηση του κάθε μέλους μεταξύ των άλλων, η απ’ ενοχοποίηση κάποιου μέλους κ.α.
Το πλαίσιο αυτό αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικό και σε περιπτώσεις ζεύγους.