Η ψυχοθεραπεία παιδιών / εφήβων χρήζει αποτελεσματικότητας εφόσον βρίσκεται υπό διαμόρφωση η Δομή της προσωπικότητας του παιδιού και δεν έχει ολοκληρωθεί.
Καταρχήν πρέπει να εξαντλήσουμε όλες τις εναλλακτικές επιλογές προσφοράς βοήθειας στο παιδί / έφηβο, κυρίως για να αποφύγουμε να ενοχοποιηθεί και να νοηματοδοτήσει την διαδικασία ως πέρασμα σε μια παθολογική κατάσταση που επιβεβαιώνεται στα μάτια του από την ίδια την θεραπεία – παρέμβαση.
Δουλεύοντας με τους γονείς, το σχολείο, τους άλλους πολλές φορές μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των παιδικών δυσκολιών. Δεν είναι λίγες εξάλλου, οι φορές, που ο άλλοι αποτελούν τον λόγο – αιτία δυσκολιών των παιδιών / νέων και όχι το αντίθετο.
Σε σοβαρές περιπτώσεις η ανάλυση – παρέμβαση χρειάζεται να γίνει με διαφορετικούς όρους. Η εμπιστοσύνη, ασφάλεια, φαντασία, κατανόηση ενδιαφέρον – γνώσεις για τα ενδιαφέροντα του/της αποτελούν τα εχέγγυα για να μας επιτρέψει να άρουμε τις άμυνες και να αναπτύξουμε μια κατάλληλη συνθήκη αλληλοκατανόησης και συνεργατικής συμμετοχής του/της στην διαδικασία θεραπείας ή/και παρέμβασης.
Χρειάζεται, χρόνος, υπομονή, και προσοχή στην μεταβίβαση και αντιμεταβίβαση, ώστε να κατανοηθούν καλύτερα τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι πρακτικές τόσο των ιδίων όσο και των παιδοψυχολόγων – ειδικών ειδικής ή μη διαπαιδαγώγησης.